آرشیو فروردین ماه 1399

انتظار را گاهی می توان دوست داشت، چون
بر عشقت می افزاید، 
اما آرامش را می گیرد،
بر صبرت می افزاید، 
اما سال های طلایی زندگی ات را می گیرد. 
اما می توان شیرینش کرد با امیدوار بودن،
پس من امیدوارم تا آخر دنیا تا آن زمان که نا امیدی بر دنیا حاکم است. 

سراسر عشق، سراسر تپش، سراسر...   .
حس دوباره متولد شدن را دارم. حسی عجیب، من که تا کنون اراده می کردم و یا به چیزی نگاه می کردم می توانستم بنویسم اما اکنون هر چیزی که فکر می کردم اگر روزی وبلاگ بزنم را می نویسم را هم از یاد بردم. 
الان فقط از تنها کسی که باعث این احساس شد تشکر کنم، امروز تولد کسیه که 7سال میشه براش تولد نگرفتم و در این روز قشنگ در کنارش نبودم و این افکار مرا ناراحت و شرمنده می کنه. 
البته امیدوارم خیلی زود این انتظار به پایان برسه و من بتونم دوباره اون موهای نازش رو دوباره نوازش کنم

دیگه داره وقت اون میرسه که صاحب اصلی وبلاگ بیاد و اولین مطالب خودشو بذاره توی وبلاگ
ان شاالله همیشه مطالب خوب بذاری تو وبلاگت

این وبلاگ نویسنده ی خاصی ندارد و همانطور که بهت توضیح خواهم داد همه میتوانند در این وبلاگ نویسنده باشند
البته به شرطی که نام کابری و کلمه ی عبور را داشته باشند که این امکانات فقط به افرادی داده میشود که تو بخواهی.
فقط میخواستم بدونی که نویسنده ی اصلی تویی و اگر از پستی که در این وبلاگ گذاشته میشود خوشت نمی آید میتوانی حذفش کنی

خدایا امیدوارم من و تمام افرادی را که در این وبلاگ پست یذارن رو یاری کن تا بتونیم دوباره لبخند زیبای پرنیای عزیز رو ببینیم. این وبلاگ رو با تمام وجودم برات ساختم تا همه لذتی که من با خوندن متن های هر روزت توی وبلاگ خودم میبرم رو ببرن. ما همه اینجاییم تا تو بیشتر از همیشه شاد و خوشحال باشی. امیدوارم همیشه خوشحال و شاد باشی